radioehsan

این وبلاگ نوشته های روزانه من - احسان - است

radioehsan

این وبلاگ نوشته های روزانه من - احسان - است

هویژوری



خبری شنیدم  مبنی بر تشکیل پرونده ای در دادگاهی در فنلاند برای مجبور کردن وزیر بهداشت این کشور به پرداخت هزینه سه تماس تلفنی بین المللی ک ایشان ب هزینه دولت، با همسرش برقرار کرده است.



این وزیر فنلاندی استعفا کرده است.


فنلاند رتبه ۳ در برخورد با مفاسد اداری را داراست و ایران رتبه 136 (طبق گزارش ۲۰۱۴ موسسه شفافیت بین‌الملل درباره میزان فساد در جهان منتشر شده در اینجا)


ایران هرساله مبلغی را جهت تبلیغ اسلام در فنلاند هزینه می کند.




پیش رفت


دیریا را خشک می کنیم. پیش رفت از ان ماست!


 

   ساحل بندرعباس - باهار 95




دغدغه



 دو تا دغدغه از 94 خودشون رو کشوندن و کشوندن تا رسیدن ب  95



  یکم. کیسه های نایلونی.


  دوم. آب هایی ک میتونن تو ی سیکل باشن و بعد از تصفیه اولیه، ب مصرف دوباره برسن.




(برای) دوم


الکی

خوب ک فکر می کنم می بینم انگار همه مون افتادیم توی یک بازی ک ن قاعده ش رو می دونیم ن زبان بازی رو بلدیم. البته ک برا خاطر بودن توی بازی الکی خوشیم. مثلن دانشگاه رفتن و ولع گرفتن مدرک. یا حتا همین حضور در فضای محازی. شما را نمی دانم ولی من اول وارد دنیای مجازی شدم بعد کم کم دارم ب قوانینش پی می برم - حالا ک دیگر فاصله گرفتم از این مجاز - انگار باید حتمن همه مان این مد داشتن مدرک یا بودن مجازی و هر بازی دیگر را بپذیریم. حتا ارتقا هم بدهیم لایک بگیریم و لایک و شیر کنیم. این ک دانشگاه محیطی برای جستن دانش ست بر هیچ کس پوشیده نیست و یا این ک مجاز، فاصله رسیدن ب اطلاعات را کم کرده. اما مسئله این ست ک روزی ک گمان کردیم مدرن و رفاهش یعنی رضایت و ملاک خوش بختی، فقط دنیا برای ان هایی ب کام شده ک چشم شان بر واقعیت بودن بسته شده. این ک پشت ذهن من - می توانید بی هیچ نگرانی بخوانید ایدئولوژی - چیست و چ می گوید خلاصه می شود در بودن در بازی دوران جدید. بازی ای ک ب کمک تک تک ما ادم های نادیدنی در بازی معنا می یابد. من بدون دیدن کلیتی ک در کنار من های دیگر قدرت می یابد ارام ارام حذف می شوم و می شوم یکی ک درون بازی راه می رود لذت مصنوعی را کیف می کند. کاش تجربه ای دیگر را قدرت ظهور می دادیم.


فروردین 95



صدایی وسط هیاهو



ما چ قدر عجیبیم

 

ب فرض صحت عملی شبیه ب تجاوز در مورد دو نوجوان ایرانی در فرودگاه عرب­ستان – دقت کنید ب دعواهای سیاسی ایران و عرب­ستان در این روزها – با گلوهای متورم شده مردمان ایران زمین در گوشه و کنار – گوشه و کنار این روزهای ایران، فضای مجازی و مخصوصن نرم­افزارهای گوشی های هوشمند ست – مواجهیم. ایا این رفتار، شنیع ست؟ ایا این رفتار در مقابل ایرانیان، مذبوح است؟! هدف این متن، سوال است بی هیچ جانب­داری. این ک با دو نوجوان رفتاری خارج از عرف اخلاقی، انسانی و بین­المللی داشته باشند بسیار ناپسند است بدون شک. لیکن چرا وقتی چنین رفتاری از سوی ایرانیان ِ مسئول و میهمان در دیگر نقاط دنیا دیده شد صدایی از ما ایرانیان شنیده نشد! ایا ملیت ایرانی از شنیع بودن ان عمل کم می کرد. ایا مفعول و فاعل بودن یک ایرانی مساله مهمی است. ایا حتمن یک طرف قضیه باید ایرانی باشد تا برای مان مسئله باشد، وگرنه این همه اتفاقات غیر اخلاقی این چنین شنیده می شود و حتا لایک و فحش ما هم نصیب­ش نمی شود. حتا خود ایرانیان در کشورهای دیگر داستان هایی مشابه دارند! نمونه از این دست ماجراها در مملکت خودمان ک می ماند برای بعد و تاریخ.

بهتر است قبل از این ک ... ب دور و برمان بنگریم.

 

پ.ن: باز هم تاکید می کنم در زشت و پست بودن این اتفاق هیچ کس شکی ندارد.

 

 

بندرعباس فروردین 94