دوست

 تلن­گر

این شب­های احیا را همه ساله دوستان نجات می­دهند, ام­سال هم. بعد از ماه­ها دیدمش و اتش زد دلم را! دستش درست. نقد کردنش و بی پروایی­ش می درد ادمی را! یک­هو چیزی می خورد بهت. هی کجایی؟ چ گهی می­خوری؟ جایت اینجاست!!؟ 

برای چند روز هم درگیرش باشم خوب است. کاچی ب از هیچی...