شوی عکس و فیلم هرمزگان با طعم پریشانی

ضمن تشکر از برگزار کنندگان اردی بهشت نهم، دقت ب نکات زیر و یافتن پاسخی برای سوالات می تواند راه گشای اینده گان باشد!

• برای کجای عکس و فیلم هرمزگان جشن گرفته شده؟ برای این چندین و چند فیلم ساخته شده بدون اجازه دیده شدن (توقیف شده)*، جشن گرفته شده یا برای فیلم های ساخته نشده یا برای ذهن سانسورگر امروز ِ هنر هرمزگان – فیلم – فرش قرمز پهن می کنیم؟!

• برخی دوستان گمان می کنند هنوز دوران رایحه خوش خدمت است و بوی تغییر ب مشام شان نخورده است، تمام این بازی های ب جا مانده از گذشته، یک جایی ب نام حافظه جمعی سینمای هرمزگان ثبت شده و با بازخوانی آن خیلی چیزها واضح می شود.

• کارشناسان ِ جراحی، بدانند "این نیز بگذرد". مثل خیلی چیزهای دیگر، ولی نویسنده این متن ب دنبال احقاق حقوق هنرمندان سینماگر غیر ملی خواهد بود. همان طور ک چند دوره قبل با چند تن از دوستان سینماگر، تا حد ِ توان این کار را کرد.** حق تمام کسانی ک برای ساخت فیلم خود باید ب در بزنند و دیوار، شاید بتوانند بخشی از اندیشه خود را خرج آب روی هرمزگان کنند.

• اگر قرار است ظاهرمان را فخر کنیم و بفروشیم ب دیگران، از خیر اسم سینمای کوتاه هرمزگان بگذریم. سینمای هرمزگان، هنوز برای حل مشکلات 8 ساله گذشته اش کلی زمان نیاز دارد. (زخم های 8 ساله سینمای هرمزگان، نیاز ب مرهم دارد!)

* و **  در مورد جزئیات بیشتر ِ این موارد، پیشتر مطالبی در روزنامه ندای هرمزگان منتشر شده بود.

پ.ن: متنی ب قلم شهاب اب روشن در این باره، ک می توانید اینجا مطالعه کنید.

        اینجا هم مطلبی از محمدرضا رکن الدینی در این باره.

خاطرات اردی بهشتی سینما در مرداد...

بهار تابستان پاییز زمستان و سینما....

اردیبهشت 1383 کورش گرم¬ساری درگذشت. من در اون سالها فقط بیننده و علاقمند به سینما بودم و همراه برادرم بعضی وقتا میرفتم انجمن سینمای جوان برای دیدن فیلمها و جلسات نقد و بررسی و اتفاقات هنری یا جشنواره ای که در فرهنگسرای آوینی می افتاد و بیشتر به همون نوازندگی گیتار کلاسیک علاقه داشتم و پیگیر بودم... 

 متن کامل رو ادامه مطلب بخونید.

 پ.ن: لینک همین  متن در صفحه سینما ندای هرمزگان