بیست و ششم

 <نیست یاری تا بگویم راز خویش               ناله پنهان کرده‌ام در ساز خویش>

   فروغ

بیست و پنجم

 <فریاد مردمان همه از دست دشمن است

                                                                فریاد سعدی از دل نامهربان دوست>

 غزلیات سعدی

بیست و چهارم

 <رنگ چشمش را چ می‌پرسی ز من

                                               رنگ چشمش کی مرا پابند کرد

                                      اتشی کز دیدگانش سر کشید

                                                                         این دل دیوانه را دربند کرد>        

  فروغ

بیست و سوم

 <اری اغاز، دوست داشتن‌ست

                   گرچ پایان راه، ناپیداست

                                   من ب پایان دگر نیندیشم

                                                    ک همین دوست داشتن زیباست>

  فروغ

بیست و دوم

 <بردباری و تحمل سختی‌ها، ابزار ریاست است>

 علی پسر ابی‌طالب