یک بندر و 2 ستاره

 یک بندر و 2 ستاره

بندرعباسی ها حالاکجا به سینما می روند؟

نویسنده: شهاب آب روشن *

بندرعباس به عنوان یک شهر مهم اقتصادی بارها شاهد ازدست دادن مکان های فرهنگی خود بوده است. از فرهنگسرای شهید آوینی گرفته که بعد از مدتی به پارکینگ امامزاده سیدمظفر بدل شد تا چند سالن بزرگ و کوچک سینما. اینکه با چند بیل مکانیکی یک شبه بیفتند به جان ساختمان این مکان های فرهنگی و همزمان با آن حجمی از خاطرات دورونزدیک اهالی فرهنگ و هنر را تا صبح به تلی از خاک تبدیل کنند، چیز غریبی نبوده و نیست. اخیرا به بهانه تغییر کاربری یکی از کتابخانه های شهر، آن را تعطیل و کتاب هایش را به انبار کتابخانه دیگری منتقل کرده اند؛ جایی که بی شک خوراک مناسبی برای موریانه هاست. در این بین اما بحث سالن های سینما چیز دیگری است.
    سینما تنها متعلق به قشر فرهنگی و هنرمند و هنردوست جامعه نیست. این مکان همواره محل تجمع تمامی اقشار جامعه در دل سالن تاریک و رمزآلود خودش بوده است. بعد از انقلاب اسلامی، سینماهای فعال در بندرعباس که تعدادشان به اندازه انگشتان دست هم نمی رسید، به فعالیت خود ادامه دادند. این سالن ها شامل سینما «قدس»، سینما «انقلاب» یا «صحرا»، سینما «شهرزاد» و سینمای روباز شهرک نیرودریایی (هدیش) می شد که هرکدام چند سالی بیشتر دوام نیاوردند. با آغاز دهه 80 و نمود هرچه بیشتر اقتصادی بودن بندرعباس در بافت شهری آن، ساخت مجتمع های تجاری سرعت بیشتری گرفت. افتتاح سه مرکز مهم تجاری در مراکز اصلی شهر کمتر از سه سال این ضرورت را نشان می داد که سرمایه گذاران امید بیشتری به شرایط اقتصادی این بندر در آینده دارند؛ آینده ای که آنچنان به نفع وضعیت سینما در بندرعباس نبود.
    سینما «قدس» یکی از اولین سینماهایی به شمار می رفت که اوایل دهه 70 فعالیتش متوقف شد. هیچ برنامه ای برای این سالن و ساختمانی که می توانست کماکان به عنوان یک سینما از آن استفاده شود در نظر گرفته نشده بود تا اینکه اواخر دهه 80 در ورودی اش به روی عموم مردم به عنوان فروشگاه لوازم التحریر و کتاب گشوده شد؛ فروشگاهی بزرگ با هزاران جلد کتابی که مشتریان چندانی هم نداشت.
    سینما «انقلاب» تا اواسط دهه 70 کمابیش به نمایش فیلم پرداخت. اکران های آخر این سالن به فیلم های تکراری برای گروه سنی نوجوان محدود شده بود. کمی بعد تمام اختیارات این سینما به حوزه هنری بندرعباس واگذار شد که البته تا چندی پیش برای ساختمان اصلی حوزه هنری نیز مورد استفاده قرار می گرفت. خود سالن عملابرای نمایش فیلم مناسب نبود اما با همین حال، چندین دوره جشنواره استانی تئاتر حوزه در آن برگزار شد. صندلی های نامناسب و فضای نمور آخرین خاطرات گنگ و مبهمی است که از آنجا در اذهان نقش بسته است. پس از انتقال دفتر اصلی ساختمان حوزه به محلی دیگر، یک سال پیش متولیان امر سالن سینما را تخریب کردند؛ سالنی که بارها مدیران سابقش از گرفتن اعتبار برای بازسازی آن سخن گفته بودند؛ اعتباری که همیشه برای ساخت و راه اندازی این سالن انگار کافی نبوده است.
    بعد از سینما «قدس»، سینما روباز «هدیش» بود که برخی شب ها به نمایش فیلم می پرداخت. این سینما تا اواخر دهه 70 فیلم های تکراری را برای اهالی شهرک نیروی دریایی به نمایش می گذاشت. پس از تعطیلی تاکنون، هیچ خبری از بازسازی و فعالیت دوباره این سالن به گوش نرسیده است. فعال ترین و بادوام ترین سالن بندرعباس «شهرزاد» بود که اوایل دهه 80 آخرین نفس های خود را با نمایش فیلم هایی از سینمای بدنه کشید. با تعطیلی این سالن عملاهیچ سینمای فعالی وجود نداشت.
    کمی بعد، با کامل شدن یکی از مجتمع های تجاری، سالن سینمایی با عنوان «ستاره جنوب» افتتاح شد که به عنوان اولین سینمای مدرن ایران نام برده می شد. پس از تخریب «شهرزاد» و نصب تابلوهای تبلیغاتی، خبر ساخته شدن سه سالن سینما در یک مجتمع تجاری مجهز به عموم مردم بندرعباس اطلاع رسانی شد. سالن سینمای کودک هم یکی از این سه سالن وعده داده شده بود. با اتمام ساخت این مجتمع و آغازبه کار آن، تنها یک سینما در این ساختمان چهارطبقه دیده می شد؛ سینمایی با عنوان «ستاره شهر» که به همراه سینمای «ستاره جنوب» تنها سینماهای فعال شهر بندرعباس به حساب می آیند، که گاهی به اکران های همزمان با تهران هم نمی رسند.
    *مستندساز مقیم بندرعباس

منبع: http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2829889

 پ.ن: متن بالا از دوست عزیزم شهاب آب روشن است ک در روزنامه شرق 21 مهر 92 چاپ شده است و بی هیچ کم و کاستی، در این وبلاگ باز نشر شده است.

 با سپاس از شهاب آب روشن عزیز، برای اجازه ی بازنشر.