شعر

 رس انه

 پاره شد 

 حرف مادر و دختر / در نگاه هرز تل­ویزیون 

 پیچ روی پیچ هرز می­شود / کانال ب کانال 

 پس­تانش را محکم گرفت 

 کلید را چرخاند 

 کانال همان بود ک بود

 در این ساعت روز 

 اخبار فاحشه­گی شهر 

 لحظه ب لحظه 

 کانال ب کانال پخش می­شود 

 پاره­گی حرمت 

 عادی شده /  خون ِ جمود ِ لب خند ِ گنگ ِ قصاب ِ سرخ­پوش 

 تسبیحش را می­چرخاند 

 هر دور 5 امتیاز 

 راهی نمانده تا خدا 

 یک سوراخ دیگر 

 ثواب تکمیل می­شود / در شب جمعه 

 وقتی غم هم­بستر ذره ذره مردمان شهر شده 

 سایش سر ان­گشتان زخم با نوک پستان سفت شده در تاریخ معلوم 

 ب عبارتن اخرا 

 این اموزش ِ فراگیر ِ درد است

 - مادر 

 - جان مردم

 - هیس

 - اری مردمان این شهر 

   فاحشه­گی را 

   در پس­توی کتاب­خانه شان می­پرورند 

  جای بوی خوش کاغذ کاهی 

 اسپرم می­پراکنند 

 در ذهن بی­مار نسلی 

 ک 

 بودنش بوی هویت مرده می­دهد 

 مادر تسبیح را بخور 

 راهی جز روس­پیگری این سرخ پوشان سیاه نداریم 

 دیگر 

 بین پس­تان و دس­تان مادر فاصله­هاست 

 نوکی ک دیگر کبود نیست 

 در زخم این درد ِ واگیر

احسان ن. تیر 92

پ.ن: این متن نیاز ب ویرایش دارد.