برسد ب دست رییس

 

بسمه تعالی

سلام اقای رئیس­ جمهور. ب شهر ما خوش امدی. چ­قدر خوش­ حالم ک با حضور شما و کابینه محترم, دیگر می­ توانیم مطالبات­ مان را مطرح کنیم – نمی­ دانم دیگر جاهای دنیا, روش مطرح کردن مطالبات و پیگیری درخواست­ ها چگونه است!؟ -

راجع­ ب گرانی چیزی نمی­ گویم چون یا اتفاقی نیفتاده یا هم اگر هست درست شود مثل مسکن و بی­ کاری. همین افزایش قیمت مرغ و تخم­ مرغ, یا نان و برنج یا حتا لباس و کتاب. همین­ ها را می­ گویم. همین بنزین و دلار و سکه ناقابل ک قرار است درست شود! اری راجع­ ب اجاره خانه 400 تومنی و بی­ کاری جوانانی ک در هر خانه یکی هست, این­ ها گفتن ندارد, درست می­ شود.

من فقط یک نکته دارم. ان هم نیاز ب صبر دارد, هم از جانب شما, هم از بازماندگان. بگذارید داستانش را خلاصه بگویم برای­ تان.

این­جا زمستان بندرعباس است و مثل هر سال هر تطیلی و اخر هفته­ ای حتا, بهانه ­ای برای میهمان­ نوازی خون­ گرمانه جنوبی­ ها ب­خصوص هرمزگانی­ ها. دما 26 درجه و هوا نیمه­ ابری, نیمه­ افتابی, کمی هم باد می ­وزد. چند خانواده فرهنگی دور هم جم شده­ اند ک بیایند تطیلات, خوش بگذرانند. اتفاقن راجع­ ب بخش صرفن گردش ­گری تطیلات­ شان می­ خواهم صحبت کنم.

22 انسان می ­روند جزیره گردش­ گرپذیر و دیدنی هرمز. موقع برگشت 17 نفرشان جان باخته­ اند, ب هر دلیلی؛ با گذشت نزدیک ب 80* روز از این حادثه, کسی در این زمینه استعفا که نداده هیچ, هیچ­ یک از مسئولین عزیز از مردم و خانواده­ های بازماندگان عذرخواهی نکرده است! بالاخره این هم­ وطنان ب قصد خودکشی, ب این سفر تفریحی, توریستی نرفته­ اند ک.

* تاریخ نگارش این متن 21 فروردین 91 می­ باشد.

پ.ن: زمان حادثه, کاری از گروه امداد بر نمی ­اید. شب حادثه هم حتا. خنده­ دار نیست, باید بحث شود راجع­ ب بود یا نبود هلی­ کوپتر یا نور داشتنش در شب, یا این­ ک اصلن گروه امداد, جلیقه نجات داشته یا ن!!؟ روزگار عجیبی­ست!!